سنجش سطح آمادگی فناوری برای عرضه
قبل از اجرایی ساختن هر ایده فناورانه، لازم است مطمئن شویم که این فناوری به سطح مناسبی برای عرضه عمومی رسیده باشد. فعالیتهای لازم برای سنجش آمادگی فناوری به شرح زیر است (بر اساس ترکیب ناسا و آژانس فضایی اروپا. توجه شود که در اینجا مدل سازمانهای فضایی برای استفاده در صنایع مصرفی تغییراتی داده شده است مثلا مدل سازمانهای فضایی دارای چند مرحله تست بیشتر است.):
- رعایت کردن اصول اولیه مثل جمع آوری داده ها، آنالیز اولیه، طرح کلی پروژه، اهداف فناوری جدید، مشکلی که از مشتری حل می کند، صرفه اقتصادی برای تولیدکننده و مصرف‌کننده و...
- فرموله سازی مفهوم فناوری جدید یعنی دسته بندی و مرتب سازی تمام داده هایی که در مرحله اول مطرح شد و تصمیم‌گیری نهایی درمورد اجرایی بودن پروژه
- بررسی نتایج تئوریک و طراحی محصول نوآورانه و سپس بررسی نتایج
- شبیه‌سازی و گسترش فناوری بصورت عملی در آزمایشگاه و تطبیق نتایج عملی با نتایج تئوریک. اگر نتایج آزمایشگاهی با نتایج مدلسازی تئوریک تفاوت داشت، طرح را باید از مرحله اول اصلاح کرد
- نمونه سازی محصول نوآورانه در خارج از آزمایشگاه مثلا خط تولید و مقایسه خروجی خط تولید با نتایج قبلی. اگر ایرادی مشاهده شد، باید فرآیندهای خط تولید اصلاح شود. همچنین در تمام مراحل باید سطح مشخصی از انحراف را بعنوان حاشیه ریسک فرض داشت.
- محصول فناورانه باید در محیط طبیعی مثلا استفاده خانگی بصورت پایلوت بررسی شوند تا از مفید بودن محصول اطمینان حاصل شود
- درصورتیکه محصول از تمام آزمایشات فوق به خوبی خارج شد، حالا خط تولید برای تولید انبوه بررسی و آماده سازی می شود
- عرضه محصول بصورت محدود انجام شده و نتایج بررسی می شود
بر اساس نظریات: ناسا، آژانس فضایی اروپا، نولته، کراور، دویچ، بن‌داسون، جامیر، اوچر، بانک، سادین، پوینلی، روزن، چیس، مک‌کینی، بانووا
